Cykl: Akademia Dobra I Zła
Rok wydania: 2015
Wydawnictwo: Jaguar
Ilość stron: 496
Akcja książki zaczyna się w wiosce w środku lasu, z której raz na cztery lata jest porywana dwójka dzieci. Tym razem pada na dwie przyjaciółki, Sofię i Agatę. Sofia jest śliczną dziewczynką o długich blond włosach, niebieskich oczach i zawsze ma na sobie różową sukienkę, a Agata ma czarne włosy i zawsze nosi czarne workowate ubrania. Okazuje się, że dzieci porywane są do tajemniczej Akademii Dobra i Zła. Sofia bardzo pragnie dostać się do akademii dobra, gdyż jej uczniowie zostają bajkowymi księżniczkami i książętami. Natomiast Agata chce tylko wrócić do domu razem ze swoją najlepszą przyjaciółką, bo boi się, że chodzenie do dwóch różnych szkół może je od siebie oddalić. Jednak, kiedy docierają do akademii to Agata trafia do Akademii Dobra, a Sofia do Akademii Zła. Czyżby zaszła jakaś pomyłka?
Po pierwsze okładka jest cudowna. Naprawdę muszę pogratulować jej autorowi. Kiedy się na nią patrzy od razu znajdujemy się w świecie wykreowanym przez autora książki. Kolory są świetnie dobrane i bardzo przyjemnie się na nie patrzy. Wszystko jest bardzo przejrzyste i jeszcze raz mówię, że to naprawdę dobra robota.
Skoro już jestem przy obrazkach to pierwszy raz od dawna czytałam książkę, w której są obrazki. Tu znajdują się na początku każdego rozdziału i zapowiadają co się w nim stanie, ale nie ujawniają do końca jego treści. Obrazki tak samo jak okładka są świetnie wykonane i dodają książce jeszcze większego uroku.
Teraz jeżeli chodzi o treść. Na samym początku książka mnie nie wciągała i jakoś nie mogłam się w nią do końca wgryźć. Ale mniej więcej po przeczytaniu jednej trzeciej książki nie mogłam się od niej oderwać. Na prawdę świat, w którym żyli bohaterowie naprawdę mi się spodobał. Choć czasami opisy były trochę za długie, to w rekompensacie dostaliśmy świetnie opisany świat, który można sobie doskonale wyobrazić. Podobało mi się też to, że autor nie zrobił postaci które są idealne (dobre lub złe). Przekazuje im to czym jesteśmy my jako ludzie (nie ma na świecie nikogo idealnego). Bohaterki nie są sztuczne tylko bardzo naturalne i są swoimi przeciwieństwami. Tak samo w wypadku niektórych uczniów obu szkół. Nie wszyscy są wpisani w stereotypowy kontekst, że dobrzy są dobrzy w 100% i tak samo źli. Jest to pokazane w taki sposób, że dobrzy mogą być złośliwi, a źli potrafią pozytywnie zaskoczyć.
Co to takiego: Zło nigdy tego nie będzie miało...a Dobro nie może bez tego żyć?
Sama książka jest bardzo ciekawie napisana. Historia w niej opisana jest niebanalna i bardzo pouczająca. Uczy nas, że nie należy oceniać ludzi po wyglądzie i radzi nam umieć wybaczać najbliższym.
Myślę, że jest to naprawdę dobra książka i na pewno przeczytam kolejne dwie części. Jest to historia z którą każdy miłośnik bajek powinien się zapoznać. Z czystym sumieniem mogę wam polecić tą książkę.
Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Jaguar.
